wróć do Akademia Wróżek

         Świat Ducha – odkrywa się po przejściu lekcji uspołecznienia, gdy potrzeba tworzenia i wykorzystywania relacji międzyludzkich została już zrealizowana i nie stanowi zasadniczego źródła energii. W świecie Ducha zasadnicza energia człowieka kierowana jest na wyższe procesy poznawcze. Świat Ducha jest miejscem rozwoju takich elementów osobowości jak: wyższa jaźń, poznanie intuicyjne, skłonności medytacyjne itp. Naczelną zasadę w świecie ducha można nazwać Zasadą Poddania. Ta zasada nakazuje ”stopić” kierunek działania dopiero co wyłonionej, ukształtowanej i uświadomionej w poprzednim świecie woli, z kierunkiem biegu Wszechświata. Narzuca to obowiązek poszukiwań tego kierunku. Zasada Poddania jest syntezą Zasady Konieczności i Zasady Przyjemności, dlatego że pozwala na przyjemne działanie, jednocześnie bez poczucia przymusu, i ze świadomością wyższych kosmicznych celów.
         Inne sformułowanie Zasady Poddania, to stwierdzenie, że człowiek wprawdzie ma nieograniczoną wolną wolę, ale nie wymyśli niczego, co nie byłoby mu przeznaczone. W świecie Ducha nie ma już miejsca na „ja” indywidualne – powinno ono służyć swemu posiadaczowi, być sprawne, ale właściwa sfera działania, emocje, odruchy, popędy nie powinny panować nad człowiekiem. Świat ducha daje bezpieczeństwo, nie tak bezświadome jak w świecie indywidualnym, nie umowne tak jak w świecie społecznym, ale takie, które wynika ze zrozumienia istoty życia i związanym z takim stylem i kierunkiem działania. 
         W świecie Ducha działanie ukierunkowane jest na rozumienie, nie na przetrwanie, czy jakąkolwiek wymierną korzyść. Nie ma tu bezpośrednich związków z innymi ludźmi. Pojawia się wspólnota celu i równoległość prowadzących do niego dróg. Świat Ducha odpowiada w przybliżeniu trzeciemu wiekowi człowieka (orientacyjnie po 60 roku życia), w wielu kulturach nazywa się go również wiekiem mądrości. W praktyce podane zakresy wiekowe nie są ściśle przypisane do doświadczeń określonych światów. Te trzy światy przenikają się nawzajem. Najczęściej człowiek żyje we wszystkich trzech światach równocześnie, zawsze wtedy zaznacza się wyraźna dominacja jednego z nich. Każdy z trzech światów zawiera te same elementy: jednię, dwójnię, trójnię, czyli zestaw archetypów i odpowiadających im symboli, cykl przemian, sposoby poznawania świata. Każdorazowe przejście od świata niższego do wyższego powoduje, że przechodzimy na poziom jedni wyższego świata. I tak oto cykl zaczyna się od początku.

Ania Majchrowicz