wróć do Akademia Wróżek

Ze zjawiskiem odchodzenia podczas śmierci spotykamy się w szczególności w stanie śmierci klinicznej lub na progu samej śmierci i późniejszego procesu powrotu do życia. Według relacji osób, które przeżyły takie doświadczenie, czują one bliskość nadchodzącego końca, niewyobrażalny spokój i ukojenie, poczucie, że wszystkie doczesne kłopoty i problemy przestają mieć jakiekolwiek znaczenie.
Znane przypadki powrotu z zaświatów mają zawsze ten sam lub podobny schemat, choć różnią się szczegółami. Podczas pierwszej fazy, gdy pacjenci uświadamiają sobie, że wpadają w objęcia śmierci, doznają wrażenia opuszczenia własnego ciała, bezgranicznego spokoju oraz radości. Często słyszą i widzą niczym obserwatorzy wszystko, co dzieje się dookoła ich nieruchomego ciała.

Większość osób występuje wtedy w ciemny tunel, który ich ciągnie do światła. Małe dzieci często widza, piękną panią, która ich wita. Świetlista istota ukazuje zmarłym ich życie, jak na filmie i ocenia je, kierując się wyższa mądrością. Niektórzy zmarli mają polecenie powrotu do życia, lub mogą samodzielnie podjąć decyzję. Bez względu na przyczynę tych doświadczeń, ich efekty są głębokie.
Ludzie, którzy powrócili z zaświatów, przeważnie nie boją się już śmierci gdyż wiedza, że nie oznacza ona końca ich istnienia. Niewierzący zazwyczaj dokonują rewizji swych poglądów. Ich życie osiąga pełnię w oczekiwaniu na szczęśliwe życie w zaświatach.
Te typowe cechy, jak obserwowanie własnego ciała w czasie, gdy je opuszczamy z pozycji osoby stojącej z boku, wrażenie przechodzenia przez ciemny tunel, dokonywanie przeglądu tego, co osiągnęły w całym swoim życiu, czego nie zdążyły zrobić, wchodzenie w światło, które znajduje się na końcu tunelu, sprawia niewątpliwie bliskość śmierci,. Dosłownie całe życie „przelatuje im przed oczami”.
Spotykają też swych bliskich lub postaci religijne, w zależności od swojej wiary. Zdarza się, że takie osoby po takim doświadczeniu umieją przewidywać przyszłość. Gdy wychodzimy z własnego ciała, niematerialny odpowiednik materialnego ciała, nazywamy ciałem astralnym. Według pewnych teorii jest ono połączone z ciałem materialnym srebrną nicią.

Istnieje wiele przekazów świadczących o dziwnych historiach zwykłych
ludzi, którzy przeszli doświadczenie z pogranicza śmierci. Taka jest też historia 16 letniej Sahar Barker z hrabstwa Norfolk w Anglii, pokazuje przesłanie młodej umierającej dziewczyny, jakie dała światu. 2 maja 1708 roku dziewczyna zapadła w 3 dniową śpiączkę.
Dziewczyna nagle ożyła, opowiedziała o dziwnych rzeczach, które miały miejsce w zaświatach, o radości panującej w niebie i o tym, jakie cierpienia występują w piekle. Powiedziała, że anioł ubrany na biało wyjawił jej, co stanie się w Anglii i Francji do końca roku. Obwieścił jej, że za trzy dni umrze, rzeczywiście tak się właśnie stało. Pozostawiła po sobie własnoręcznie spisaną modlitwę, spuściznę dla młodych ludzi obojga płci, która pomoże im wrócić na drogę moralności.